Ενέσιμες Θεραπείες

ΕΝΕΣΙΜΟ ΥΑΛΟΥΡΟΝΙΚΟ ΟΞΥ

Το Υαλουρονικό Οξύ είναι μία βιολογική ουσία που βρίσκεται φυσιολογικά μέσα στις αρθρώσεις μας. Αποτελεί ένα υδρόφιλο μόριο το οποίο έχει την ικανότητα να δεσμεύει γύρω του νερό έως και 1000 φορές το βάρος του. Αποτελεί μια παχύρευστη ουσία που «τρέφει» και προστατεύει τον αρθρικό χόνδρο. Ταυτόχρονα δρα ως λιπαντικό και ως αποσβεστήρας των κραδασμών, εξαλείφοντας τις τριβές μεταξύ των αρθρικών επιφανειών και των ενδαρθρικών ανατομικών στοιχείων (μηνίσκοι, χόνδροι, σύνδεσμοι, υμένας, τένοντες, θύλακοι, έλυτρα, κλπ). Και οι 2 αυτές ιδιότητές του επιτρέπουν να δρα προφυλακτικά ως προς την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Είναι χαρακτηριστικό πως υπάρχουν μελέτες οι οποίες δείχνουν μείωση έως και 90% των αρθροπλαστικών επεμβάσεων σε ασθενείς που έκαναν ενέσιμη χρήση Υαλουρονικού Οξέος. Πρακτικά αποτελεί ένα μέσο με το οποίο ασθενείς που έχουν αρχικού ή μέσου σταδίου αρθρίτιδα μπορούν να αποφύγουν το χειρουργείο.

Το Υαλουρονικό Οξύ χρησιμοποιείται για ορθοπεδικούς λόγους την τελευταία εικοσαετία. Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή Υαλουρονικού Οξέος τρίτης γενεάς έχει εξασφαλίσει για τους ασθενείς βιοτεχνολογικά προϊόντα πλήρους καθαρότητας που παράγονται από καλλιέργειες κυττάρων. Στο εμπόριο κυκλοφορούν σήμερα δεκάδες σκευάσματα υαλουρονικού με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και διαφορετική τιμή. Το ποιο σκεύασμα κρίνεται καλύτερο για την περίπτωση κάθε ασθενούς σχετίζεται με τη βαρύτητα της πάθησής του και απαιτεί συζήτηση με το θεράποντα ιατρό.

 

 

Οφείλουμε βέβαια να διευκρινίσουμε πως τα προαναφερόμενα αφορούν τις ενέσιμες θεραπείες με Υαλουρονικό και όχι το πολυδιαφημιζόμενο τελευταία πόσιμο Υαλουρονικό. Δυστυχώς στην πόσιμη μορφή του το Υαλουρονικό δε μπορεί να έχει καμία θετική επίδραση στην υγεία των αρθρώσεων για έναν πολύ απλό λόγο. Κατά τη διέλευση του από το στομάχι διασπάται από τα όξινα γαστρικά υγρά και παύει να έχει τη δομή και τη δράση του Υαλουρονικού. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η ουσία να εισέλθει εντός μιας πάσχουσα άρθρωσης είναι δια της εγχύσεως. Η τεχνική είναι απλή και γίνεται στο χώρο του ιατρείου ενώ η διενέργεια τοπικής αναισθησίας στην περιοχή της έγχυσης απαλλάσσει τον ασθενή από το δυσάρεστο αίσθημα του πόνου.

 

 

Η κύρια και βασική ένδειξη των ενέσιμων θεραπειών με Υαλουρονικό είναι η εκφυλιστική Οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων με τη μερίδα του λέοντος να καταλαμβάνει η χρήση του στην αρθρίτιδα του γόνατος. Παρ’ όλα αυτά εξίσου καλά αποτελέσματα καταγράφονται και σε όλες τις άλλες αρθρώσεις όπου μπορεί να αναπτυχθεί αρθρίτιδα (Ώμος, Ισχίο, Ποδοκνημική). Η θεραπεία είναι συνήθως επαναλαμβανόμενη ανά 1 με 2 χρόνια ανάλογα τη βαρύτητας της αρθρίτιδας. Επίσης θεαματική είναι και η αποτελεσματικότητα του ενέσιμου Υαλουρονικού σε περιπτώσεις χονδροπάθειας ή χονδρομαλάκυνσης, όπου ακόμα και μία μόνο έγχυση μπορεί να είναι θεραπευτική.

Πέρα λοιπόν από την κλασική ένδειξη της εκφυλιστικής Οστεοαρθρίτιδας του Γόνατος και των άλλων μεγάλων αρθρώσεων η χρήση του Υαλουρονικού, χάρη στη λιπαντική και ενυδατική δράση του, μπορεί να αποβεί αποτελεσματική και σε σειρά άλλων νόσων όπως:

• Χονδροπάθεια
• Χονδρομαλάκυνση Γόνατος – Επιγονατίδας
• Σύνδρομο Υπακρωμιακής Προστριβής του Ώμου
•  Συμφυτική Θυλακίτιδα του Ώμου (Παγωμένος Ώμος)
• Τενοντίτιδα De Quervain και σύνδρομα παγίδευσης τενόντων γενικά
• Οστεοαρθρίτιδα της βάσης του αντίχειρα
• Μεταταρσαλγία
• Τενοντοθηλακίτιδα καμπτήρων μυών των μεταταρσίων

 

ΕΝΕΣΙΜΟ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟ

Τι είναι το κολλαγόνο;

Το κολλαγόνο είναι μία πρωτείνη, με χαρακτηριστική ιδιότητα αυτή της ελαστικότητας. Ποιά είναι η δράση του στις αρθρώσεις; Βοηθά κυρίως στην ελαστικότητα του χόνδρου. Ο χόνδρος είναι η λεία και στιλπνή επιφάνεια που βοηθά στη σωστή κίνηση της άρθρωσης, με πολύ χαμηλό συντελεστή τριβής ανάμεσα στα οστά που κινούνται. Πότε παθαίνει βλάβη ο χόνδρος; Μπορεί να συμβεί είτε μετά από τραυματισμό, είτε από διαταραχή της αγγείωσης του οστού είτε σαν αποτέλεσμα της γήρανσής του με πρόδρομο στάδιο τη μεταβολή της σύστασης του αρθρικού υγρού. Τί είναι το αρθρικό υγρό; Το αρθρικό υγρό είναι αυτό που λιπαίνει τον αρθρικό χόνδρο, αυξάνοντας την ικανότητά του να δουλεύει σαν ένας μηχανισμός που απορροφά τη μηχανική καταπόνηση. Στη μέση ηλικία το αρθρικό υγρό αρχίζει να χάνει τη φυσιολογική του αναλογική μορφή και να γίνεται πιο ‘αραιό’. Αυτό έχει σαν συνέπεια ο χόνδρος να καταπονείται και να αρχίσει να εμφανίζει ‘ρωγμές.’ Σημαντικό ρόλο στη διαδικασία αυτή, παίζει μία ουσία που ονομάζεται Ιντερλευκίνη 1 (IL-1). 

   

Πώς βοηθά το κολλαγόνο στις περιπτώσεις αυτές;

Πρακτικά βοηθά στην βελτίωση του πόνου και στην ανάπλαση του χόνδρου και του συνδετικού ιστού που περιβάλλει την άρθρωση.

Πώς γίνεται η λήψη του;

Είτε με πόσιμη μορφή είτε με ενέσεις μέσα στην άρθρωση που πάσχει.

Πώς διαλέγουμε τη θεραπεία;

Αυτό εξαρτάται από το τύπο της βλάβης, την ηλικία , το σωματικό βάρος, την άρθρωση, το ειδικό νόσημα που μπορεί να συνυπάρχει (πχ διαβήτης, ρευματοειδής αρθρίτιδα κ.ά), και αν υπάρχει διαταραχή στον μηχανικό άξονα του σκέλους (πχ γόνατο που έχει παραμορφωθεί)

Πότε δεν θα βοηθήσει η θεραπεία με το κολλαγόνο;

Στις περιπτώσεις με αρθρίτιδες τελικού σταδίου και ειδικά με παραμορφώσεις του μηχανικού άξονα του σκέλους η θεραπεία με κολλαγόνο δεν έχει θέση.

 Οι ενέσεις κορτιζόνης (στεροειδή) στις αρθρώσεις έχουν αποτέλεσμα;

Σαν αντιφλεγμονώδης θεραπεία έχουν θέση, βέβαια μόνο προσωρινή, στην αντιμετώπιση της φλεγμονής του υμένα, από την άλλη όμως έχουν βλαπτική επίδραση στον αρθρικό χόνδρο και αυξάνουν τη πιθανότητα λοίμωξης τοπικά.